tiener

‘ Hoe dan? vraag ik mezelf af’. Hoe kan dat schattige kleine meisje, ineens een opstandige tiener zijn? 10 jaar geleden kwam ze ter wereld als een wolk van een baby en waren we zo blij dat ze er was, gezond en wel. Maar elk cliché is waar, de jaren zijn voorbij gevlogen. GEVLOGEN. 10 jaren vol met heel veel ervaringen en herinneringen die we met elkaar hebben gemaakt en 10 jaren waarin we zo intens hebben genoten van dat meisje, dat nu ineens 10 is. Dat meisje is nu geen klein meisje meer, maar een jonge pubermeid en dat betekent dat we een nieuwe fase in gaan!

Natuurlijk merk je wel dat je kind ouder en groter aan het worden is. Maar het lijkt alsof die laatste stap naar het begin van de pre puberteit nog harder vliegt en er ‘ineens’ is. Zonder dat je dat echt doorhebt. Klinkt waarschijnlijk heel raar als jezelf nog in de klein kindjes zit, maar zo ervaar ik het wel.

ineens is alles kinderachtig
er wordt amper tot niet meer gespeeld met playmobil, lego of andere dingen
de telefoon is heilig, net als de iPad en andere online apparaten (al zijn deze 2 hier veruit favoriet)
het taalgebruik verandert ineens, de straattaal vliegt je om de oren. soms denk ik: WAT zeg je?
lichaamsgeuren ontwikkelen zich, waar vroeger je kind altijd heeeerelijk rook, kan dat nu ineens anders zijn (leve de deo)
duidelijk andere interesses; hier uit zich dat in interesse voor make up en muziek
een hele sterke eigen wil, die ook met steeds luidere stem door het huis gaat
lamlendigheid, moe zijn, het puber vermoeidheidssyndroom noem ik het maar. (uitslapen nog niet ontdekt helaas)
duidelijke ontwikkeling naar meer zelfstandigheid: alleen naar school willen fietsen, boodschapjes doen bij de supermarkt alleen (liefst elke dag), eigen lunchpakket maken etc.
maar ook de chagrijnige buien zijn hier regelmatig aanwezig.

En natuurlijk is het goed, al deze ontwikkelingen. Het hoort erbij en het zou niet normaal zijn als het niet gebeurde. Maar het overvalt me soms nog wel. Dat ik denk, oh ja natuurlijk ze gaat puberen. Voor ons als ouders is dat natuurlijk ook gewoon even wennen en kijken hoe we daarmee om moeten gaan.

Ik zal hier op de blog onze uitdagingen op dit gebied ook met je gaan delen. De mooie momenten, de echte uitdagingen maar ook de lastige dingen waar we tegenaan lopen. Bovenal is het ook gewoon genieten. Genieten van ons mooie pubermeisje, wat zichzelf elke dag ontwikkelt en heel erg kan genieten van alles wat het leven haar biedt, lief is voor haar familie, onze hond Boris, haar vriendinnen en vol levenslust uitkijkt naar elke volgende fase. Hoe mooi is het om aan de zijlaan te staan van dat?