Mijn (onzichtbare) restverschijnselen na 4 jaar hersenletsel

De tijd vliegt voorbij en binnenkort is het alweer 4 jaar geleden dat ik hersenletsel opliep.

1,5 jaar geleden schreef ik ook al over de (onzichtbare) restverschijnselen waar ik last van heb sinds mijn hersenletsel.

Hoe is dat nu? Zit er verbetering in of is het nog hetzelfde?

Waar ik na 4 jaar hersenletsel nog last van heb:

Vol hoofd (watterig gevoel, druk).
Gedachten niet los kunnen laten.
Vermoeidheid.
Weinig energie.
Kort lontje.
Prikkelgevoeligheid voor licht, geluid
Niet weten of wat je gedroomd hebt, echt is of niet. Echt even bijkomen.
Misselijk bij over grenzen gaan.
Moeilijk grenzen aan kunnen geven.
Overschatting van eigen kunnen.
Multi tasken is geen optie meer.
Plannen en organiseren kost meer energie.
Vertraagde verwerking van input.
Alleen zijn werkt het best.
Stress & haast zijn funest.

Zit er verbetering in?

Ja, in de meeste dingen wel gelukkig. De vetgedrukte zijn dingen die altijd zullen blijven en waar ik mee moet leren leven.

Veel van de andere dingen, staan in verband met elkaar. Als ik slecht slaap of te weinig, kan ik minder hebben. Is en mijn lontje korter en ik ben nog gevoeliger voor prikkels dan normaal. Inmiddels weet ik dat en soms kun je dit soort dingen oplossen door oordoppen en zonnebril.

Het kwartje begint steeds meer te vallen. Ja, ook na 4 jaar nog steeds ja. Stress en haast zorgt voor verergering van mijn overprikkelingsklachten. Wat die zijn, heb ik in een eerdere blog wel eens beschreven. Multitasken kost extra energie. Nu zit dat wel ook gewoon in mijn karakter, dus weg is dat nooit. Ik merk wel steeds vaker dat wanneer ik 1 ding tegelijk doe, ik meer energie overhou.

Ook in dit geval lijkt het dat tijd de ‘wonden heelt’. Nee, het gaat nooit echt over. Ja, je leert er steeds beter mee leven en soms went je hoofd toch ook aan dingen waardoor het wel verbetert. Dat is hoopvol toch!